ความมั่นใจเป็นสิ่งที่ดี แต่ถ้ามั่นใจโดยไม่มองความเป็นจริง ความมั่นใจนั้นอาจจะกลายเป็นเรื่องตลกของคนอื่น ๆ และสุดท้ายจะมีใครเสียอีกที่เจ็บช้ำนอกจากคนที่มั่นใจสุดขีดคนนั้น นี่คือเรื่องราวการล่มสลายของ แบล็คเบิร์น โรเวอร์ส ทีมที่คิดเอาไว้จะครองพรีเมียร์ลีกในระยะยาว หลังจากที่พวกเขาได้แชมป์ด้วยสไตล์การเล่นที่สุดโหดดุดันในฤดูกาล 1994-95 แต่เพราะความมั่นใจเกินศักยภาพของตัวเองนั่นแหละ ที่ทำให้เรื่องราววุ่นวายเกิดขึ้น หลังจากนั้น นับ 1 ถึงปัจจุบัน เกิดอะไรกับอดีตแชมป์อย่าง แบล็คเบิร์น โรเวอร์ส
สโมสร แบล็คเบิร์น โรเวอร์ส เคยคว้าแชมป์ พรีเมียร์ ลีก ในฤดูกาลปี 1994-1995 เวลาผ่านมา 20 กว่าปี เชื่อว่าแฟนบอลจำนวนหนึ่งไม่รู้ด้วยว่าทีมในระดับ แชมป์เปี้ยนชิพ ทีมนี้ จะเคยได้ถ้วยสูงสุดของประเทศอังกฤษมาครอง ก่อนทีมดังอย่าง ลิเวอร์พลู เสียอีก แน่นอนกับการเป็นแชมป์ แบบไม่มีประสบการณ์ มันทำให้พวกเขามีความคิด และเชื่ออะไรบางอย่างที่ผิดหลายเรื่อง
การทุ่มทุนซื้อนักเตะมาร่วมทีม โดยใช้เงินไปราว 25 ล้านปอนด์ ในสมัยนั้นถือว่าเป็นการใช้เงินอย่างมหาศาล หลังจากที่ทีม แบล็คเบิร์น คว้าแชมป์ พรีเมียร์ ลีก ในปีนั้นแล้ว อะไรหลาย ๆ อย่างมันก็เริ่มเปลี่ยนไป พูดแบบภาษาคนเข้าใจเห็นภาพได้ง่าย ๆ ต้องบอกว่านักเตะเหมือนสามล้อถูกหวย ปล่อยตัว เที่ยว กินดื่ม ขี้เกลียดซ้อม ส่วนเจ้าของทีมก็แสดงออกว่าพึงพอใจแล้ว ได้สัมผัสรู้รสแล้ว เลยเฉื่อยชาไม่มุ่งมั่นสร้างทีมให้แข็งแกร่งต่อเนื่อง จนมีคำพูดหนึ่งหลุดออกมาจากปากว่า “นักเตะที่ดีที่สุดคือนักเตะที่เรามี” คำพูดนี้แหละที่ทำให้ เคนนี่ เดลกิช หรือเซอร์เคนนี่ คิงส์เคนนี่ ตำนานนักเตะของทีมลิเวอร์พลู ที่เป็นผู้จักการทีมให้ แบล็คเบิร์น โรเวอร์ส ในสมัยนั้นถึงกับปวดใจ จนตอนหลังขอลาออกไปด้วยเหตุผลเรื่องสุขภาพนี่ล่ะ
ก่อนเปิดฤดูกาลปี 1995-1996 แบล็คเบิร์น เสริมทัพด้วยนักเตะเพียงแค่ 2 คนเท่านั้น และทีมต้องไปเล่นรายการฟุตบอลยุโรป ในฐานะแชมป์ลีก แต่ผลงานอยู่อันดับสุดท้ายของกลุ่มคัดเลือกรอบแรก ๆ แต่พวกเขาก็ตกรอบไม่ได้ไปต่อ และแถมผลงานในลีกนั้น ก็ต่างจากปีที่เป็นแชมป์มาก นักเตะเกือบจะทั้งทีมฟอร์มหลุด ไม่อยู่ในมาตรฐานของตัวเอง จบฤดูกาลได้แค่อับดับที่ 7 เท่านั้น นักเตะหลายคนขึ้นบัญชีขอย้ายทีมกัน เช่น อลัน เชียร์เร่อ ที่ย้ายไปอยู่กับทีม นิวคลาสเซิ่ล และไปได้ดีพอสมควร
เมื่อนักเตะดัง ๆ ทะยอยย้ายออกไปเรื่อย ๆ ปี 1996-1997 จบฤดูกาลด้วยอันดับที่ 13 และปี 1997-1998 ทีมแบล็คเบิร์น โรเวอร์ส ตกชั้นหล่นไปเล่นในเวที แชมป์เปี้ยนชิพ หรือลีกรองของอังกฤษ แตกต่างกับทีมอย่าง แมนยู ไนเต็ด ที่คว้าทริปเบิ้ลแชมป์ในปีนั้น เรียกว่าหมดสภาพของทีมที่เคยเป็นแชมป์ แค่ผ่านมา 2-3 ปี ไม่เหลือร่องรอยของทีมเก่งไว้บ้างเลย แฟนบอลแทบไม่สายเชื่อตาตัวเองว่าจะมีวันนี้อีกจุดหนึ่งถ้าผู้บริหารทีม มีความคิดดี และอยากสานต่อความสำเร็จไปให้นานที่สุดคือ อาจจะมีชื่อนักเตะระดับโลกอย่าง ซีนีดีล ซีดาน อยู่ในทีม แบล็คเบิร์น แล้วก็ได้เพราะปี 1995-1996 ก่อนเปิดฤดูกาล เคนนี่ เดลกิช เคยติดต่อเพื่อจะซื้อตัวนักเตะไปแล้วขนาด ซีดาน บินมาเยี่ยมชมสโมสรฯ ที่สนามซ้อมแล้วแล้ว แต่เจ้าของทีมดันพูดคำว่า “นักเตะที่ดีที่สุดคือนักเตะที่เรามี” การเป็นแชมป์ก็ยากแล้ว แต่การรักษาแชมป์ไว้ให้นานที่สุด เป็นเรื่องยากกว่าหลายเท่าและเรื่องของ แบล็คเบิร์น โรเวอร์ส มันก็เลยเป็นเช่นนี้ ไม่รู้ว่าแฟนบอลยุค 90 ยังมีเสื้ออยู่หรือเปล่าครับ
